حضرت می‌فرماید هیچ رنج و سختی و غمی به مومن نمی‌رسد حتی اگر غمی موجب ملال خاطر شخص مومن بشود مگر آن که خداوند در قبال آن از گناهان وی محو کند إِلَّا كَفَّرَ اللَّهُ بِهِ عَنْهُ مِنْ سَيِّئَاتِه.
بالاخره زندگی دچار مشکلات، زیاد است. به خصوص زندگی اهل علم. خُب شما حساب بکنید اهل علم از خیلی امور محروم هستند. بقیه مردم می‌توانند دست زنشان را بگیرند پارک برند. طلبه اگر دست زنش را بگیرد پارک برود دنیا کن فیکون می‌شود. خیلی چیزها محروم است. هر کاسه کوزه‌ای که می‌شکند سر طلبه‌ها می‌شکند. با اینکه بندگان خدا نه سر پیاز هستند نه ته پیاز هستند نه وسط پیاز هیج جای پیاز نیستند. توهین‌هایی که به انسان می‌شود خُب این‌ها همه برای انسان سخت است. توهین است بالاخره و مشکلاتی که برای انسان ایجاد می‌شود. خُب ما سراغ داریم طلبه‌ای را که برای زایمان خانمش کتابهای درسی خودش را فروخته. یک همچنین مشکلاتی بوده و هست.
نهایت چیزی که هست نسبت به ما آنچه که مورد امید است این است که مورد روایاتی قرار بگیریم که از حضرت امام حسن عسکری صلوات الله علیه است که کسی که از علمای شیعه ما باشد و شیعیان ما را که منقطع از ما هستند و یتیم هستند ـ و یتیمی که اشد است از یتیمی که از پدر و مادر محروم است آن کسی است که منقطع از امامش باشد ـ این‌ها اگر ایتام آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم را، ـ تعبیر روایت این است که ـ «فی حجره» یعنی در دامن خودش پرورش بدهد یعنی این مقدار با عطوفت با محبت با مهربانی با ابناء شیعه علی بن ابی طالب علیه السلام انسان رفتار کند و به این‌ها احکام و عقاید یاد بدهد، این‌ها در رفیق اعلی با ائمه علیهم السلام هستند.
در بعضی از روایات هست که وقتی که محشور می‌شوند از سر قبر ملائکه می‌روند به استقبال و او را وارد محشر می‌کنند. تعبیرات عجیبی هست. در همین تفسیر حضرت امام حسن عسکری علیه السلام مراجعه بفرمایید.
علی‌ای حال می‌خواهم بگوییم که نباید گاهی وقتها ما ناراحت بشویم. بلکه مصیبتی هم که به انسان وارد می‌شود باید شکرگزار باشد. چرا؟ چون انسان بعضی از سیئات را مرتکب می‌شود، گاهی وقت‌ها موفق به توبه آن نمی‌شود. یادش می‌رود انسان یا توبه می‌کند معلوم نیست این توبه قبول بشود یا قبول نشود. این‌ها همه هست. مشکلاتی است. و لکن این جا خود صاحب شریعت قول داده که به مومن هر سختی و گرفتاری و رنج و غم و محنتی که برسد، در قبالش پروردگار متعال سیئه‌ای از او محو می‌کند.
لذا بعضی‌ها دیدید در اوخر عمر خیلی به سختی می‌افتند و این‌ها پاک شده از دنیا می‌روند. بالاخره انسان هر کار کند در دنیا مرتکب سیئات هست. کارهایی که انسان می‌کند گاهی وقتها به نماز اهمیت نمی‌دهد ما وقتی نماز می‌خوانیم از الله اکبر نمی‌فهمیم چه می‌گوییم بعد‌ که گفتیم السلام علیکم و رحمة الله و برکاته، می‌گوییم مثل این که نماز ظهر را خواندیم ان‌شاءالله. خُب این چه نمازی است؟! لذا می‌خواهم این را عرض کنم در زندگی طلبگی باید این را ما توجه داشته باشیم این مسائل برای ما موجب رنجش نشود. بلکه شکرگزار باشیم. از این مسائل ممکن است بدتر هم پیش بیاید. در ازمنه سابقه بدتر از این هم پیش آمده ولی همه مقاومت کردند تا این دین به این قوت و به این هیمنه به ما رسیده. و ما وظیفه داریم که با همین قوت و هیمنه به نسل بعد ان‌شاءالله منتقل کنیم.