اگر یک انسانی بنا بگذارد که وقتش را صرف کند در آنچه که پروردگار متعال امر کرده و نهی کرده فقط در مقام امتثال واجبات و محرمات بربیاید اصلا وقتی برای او نمی‌ماند که بخواهد با مردم جدال کند یا به مردم فخر فروشی بکند. اصلا وقتی نمی‌ماند برای او.

خیلی از واجبات است که عامل به آن‌ها نیستیم، فکر می‌کنیم که عامل هستیم، خیلی از حقوق هست که رعایت نمی‌کنیم واقعا هم اگر کسی مشغول باشد به اوامر و نواهی پروردگار متعال وقتی برای او نمی‌ماند به خصوص اگر بنا بر انجام مستحبات و ترک مکروهات داشته باشد که آن‌ها است که برای انسان اموری را ایجاد می‌کند که ما فوق امور عادی است.

این‌هایی را که می‌بينید اهل معنا بودند و اموری داشتند و حقایقی داشتند این‌ها به این امور کسب شده. والد معظم نقل می‌کردند یک کسی که صاحب بعضی از امور بوده یعنی بعضی از خوارق عادت عادی را انجام می‌داده در این حد بوده، یک مرتبه ظاهرا برای وارد شدن در تخلی با پای راست وارد شده، قسمتی از آن‌ها از او گرفته شده، این قدر حساب کتاب دقیق است.

الان شما حساب بکنید آقا واقع مطلب، شما همین دو درس را اگر بخواهید خوب کار بکنید وقت پیدا می‌کنید که بنشینید بحث‌های فلانی بکنید، نیم ساعت بحث می‌کنید یکی را می‌آورید پائین یکی را می‌برید بالا، آخرش هم هر دو شما همان پائین نشستید. واقعا باید روی این دو تا درس خوب کار بشود؛ یعنی کلماتی که در درس گفته می‌شود شما برگردید ببینید که آیا درست گفتیم یا درست نگفتیم، مباحثه آن را بکنید، روی آن فکر کنید چون می‌خواهید مجتهد بشوید، ان‌شاءالله می‌خواهید فتوا بدهید، ببینید اصلا درست است، حالا ما گفتیم، مرحوم اصفهانی فرموده، والد معظم فرمودند، درست است یا درست نیست، بعد درس‌ها را تقریر کنید بنویسید، به عربی بنویسید، به استادتان بدهید ببیند، بعد استادتان حاشیه که می‌زند برگردید ببینید چه حاشیه‌ای زده. شما این کارها را بخواهید بکنید وقتی می‌ماند؟ نمی‌ماند. علی ای حال خدا ان‌شاءالله از سر تقصیرات ما بگذرد.