امام زین العابدین صلوات الله علیه
«قال علیه السلام إن أحبكم إلى الله أحسنكم‏ عملا و إن أعظمكم عند الله عملا أعظمكم فيما عند الله رغبة و إن أنجاكم من عذاب الله أشدكم خشية لله و إن أقربكم من الله أوسعكم خلقا و إن أرضاكم عند الله أسبغكم على عياله‏ و إن أكرمكم على الله أتقاكم لله»
تحف العقول ص279

«إن أحبكم إلى الله أحسنكم‏ عملا». این دیگر روشن است. محبوب‌ترین شما نزد خدا کسی است که بهترین عمل را دارا باشد. در آیه‌ی شریفه است: «الذي خلق الموت و الحياة ليبلوكم أيكم أحسن عملا».
خیلی عجیب است! چون تمام دنیا بر موت و حیات می‌چرخد. شما حساب کنید هر چه را حساب بکنید بر موت و حیات می‌چرخد. از موجودات زنده بگیرید تا آخر. حالا در بعضی از نظریات که جمادات هم این احوال را دارند. به نظر ما حیات ندارند. «إن من شي‏ء إلا يسبح بحمده». ان من شیء اگر باشد سنگ هم دارد تسبیح می‌گوید «و لكن لا تفقهون تسبيحهم». علی ای حال، «إن أحبكم إلى الله أحسنكم‏ عملا».
بعد هم کسی که محبوب خدا باشد محبوب جمیع خلائق است. کسی که محبوب خدا باشد محبوب همه ملائکه هست، محبوب همه انبیاهست، محبوب همه‌ی اوصیا، مؤمنین، محبوب همه است. فرق می‌کند. تارة یک کسی محبوب یک شخص آخری است محدود است اینجا، اما اگر یک کسی محبوب خدا شد او محبوب همه است.
«و إن أعظمكم عند الله عملا أعظمكم فيما عند الله رغبة». بزرگ عمل‌دارتر شما، کسی که عمل بزرگ و بیشتری داشته باشد در پیشگاه خدا، آن مشتاق‌ترین شما به آن چیزی است که نزد خدا است.
«و إن أنجاكم من عذاب الله أشدكم خشية لله». آن کسی که بیشتر نجات از عذاب دارد کسی است که بیشتر از پروردگار متعال بترسد. خشیت با خوف فرقش این است که خوف به خاطر ترس از جهت ضعف است، خشیت به جهت ترس از علم و آگاهی است. «إنما يخشى الله من عباده العلماء» لذا خشیت محبوب است اما خوف مذموم است. این دو با هم فرق می‌کند.
«و إن أقربكم من الله أوسعكم خلقا». چرا؟ چون شما ببینید اشرف مخلوقات در نزد پروردگار متعال به حسب دلیل عقلی و نقلی حضرت محمد بن عبد الله صلی الله علیه آله و سلم است و نسبت به حضرت این طور است که «و إنك لعلى‏ خلق عظيم»‏. آن وقت هیچ کس دیگری هم نزدیکتر به خدا از رسول خدا نیست. در معراج به جایی حضرت رسول رفتند که جبرئیل دیگر نتوانست آن جا برود. گفت دیگر از این جا به بعد جای من نیست. حسن خلق حضرت رسول صلی الله علیه و آله قابل قیاس و قابل وصف و درک برای ما نیست. «و إن أقربكم من الله أوسعكم خلقا».
«و إن أرضاكم عند الله أسبغكم على عياله». بعضی از این‌ها برای طلبه‌ها لازم است. بعضی‌ها وقتی زن می‌گیرند فکر می‌کنند که زن نوکر آدم است! او امانت در دست شما است. ان ارضاکم آن کسی که خدا بیشتر از او راضی است کسی است که نسبت به عیال خودش وسعت قائل بشود، گشایش قائل بشود، تنگ نگیرد. چون عیال انسان تحت تکفل انسان است. همان طور که شما دوست دارید که عیال پروردگار متعال هستید خدا نعمتش را بر شما ارزانی کند و بر شما نعمت فراوان بدهد، عیال آدم هم زیر دست آدم است باید انسان حواسش باشد. فکر نکند حالا چهار کلمه درس خوانده انا رجل و امرأتان! نه بابا نه رجلش رجل است نه امرأتانش. خلاصه خیلی دنیا، دنیا خاصی است. این‌هایی که می‌بینید به مقامات می‌رسند این‌ها را رعایت کردند. این‌هایی که به کرامات می‌رسند یک چیز‌هایی را رعایت کردند.
این را والد معظم نقل کردند که یک کسی بود که صاحب کرامات بوده یک دفعه مثل اینکه ظاهرا برای رفتن برای تخلی با پای راست وارد شده قسمتی از کرامات از او گرفته شده. خیلی آن جا حساب سخت و دقیق است!
«و إن أكرمكم على الله أتقاكم لله».
علی ای حال امیدواریم که ان‌شاءالله مورد عمل به دستورات اهل بیت عصمت و طهارت قرار بگیریم.

پیمایش به بالا